d"(cerita dak poyosz)"b: Awak Seorang Askar!

Pages

divider150polkadot5HOMEkecik polkadot5CONTACTkecik polkadot5ABOUTUSkecikdividerSAMBUNGAN150

31 Oktober 2012

Awak Seorang Askar!

Rasa dah lama tak update citer pasal Kisah Kita... baru sekarang sempat nak update... chewahhhh...

Lepas malam merdeka tu, Epi pulak yang selalu call dan SMS saya... padahal memang dia selalu pun... awak senyap jek... busy kerja kot... tiba-tiba Epi hantar SMS cakap awak nak jadi askar kat Port Dickson... hadoiiii... askar ke... dah lah aku ni memang tak berapa nak suka sangat dengan askar-askar ni... rupa-rupanya awak senyap tu sebab pergi interview jadi askar... mesti kena lari kan... kena angkat berat-berat... macam kat PLKN dulu tu... kuat ke awak? dah lah kerempeng jek...

Saya ingat lagi masa tu untuk kali pertamanya awak telefon... awak telefon saya guna publicphone kat Bustand Batu Pahat... awak kata awak dah nak naik bas pergi Port Dickson... saya masa tuh tengah bingung-bingung... tak ingat pulak kenapa saya bingung-bingung tuh... owh... bari teringat... sebab saya kat dalam kelas masa tu... dapat cakap dengan awak pun sekejap sangat... pastu awak dah tergesa-gesa nak letak tepon... ke duit syiling habes time tuh??


Pastu awak senyap balik... tak ada khabar berita pun... aleh-aleh jek saya dapat surat... nama dah betul dah... tapi tengok alamat saya rasa macam kelakar giler... tak sangka sampai jugak surat tu kat rumah saya... pandai posmen tu cari rumah...

<namaSAYA> binti <namaABAHsaya>
Belakang Taman Peserai,
Rumah Sebelah Surau,
83000 Batu Pahat, Johor.

Awak tulis dalam surat tu awak sangatlah busy... nak telefon tak sempat sebab yang beratur kat publicphone kat kem tu bukan main lagi panjangnya... sebab tu awak lagi sanggup tulis surat... awak kata kalau ada masa awak akan call saya... sebab awak akan beli handphone nanti... yeyyyyy!!! saya pun gembira bila dapat surat dari awak tu... siap baca berulang kali... esoknya pun baca lagi... lepas baca simpan dalam sampul surat... nak baca, buka balik sampul surat tu... macam tu lah keadaan saya bila saya balik ke rumah mak abah saya... time tu saya dah sambung belajar kat Key Yel... tiba-tiba saya rasa hangin... kenapa awak tak sambung belajar... kalau sambung, bolehlah kita satu kolej... hahahahah... tu sebenarnya... tak apalah... askar pun askarlah...

Inilah barisan kita
Yang ikhlas berjuang
Siap sedia berkorban
Untuk ibu pertiwi

Sebelum kita berjaya
Jangan harap kami pulang
Inilah sumpah pendekar kita
Menuju medan bakti

Andai kata kami gugur semua
Taburlah bunga di atas pusara
Kami mohon doa
Malaysia berjaya

Semboyan telah berbunyi
Menuju medan bakti




taipan oleh :

Tiada ulasan:

Catat Ulasan

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Hak Cipta Terpelihara 2012 poyosz de squerra. Sekian, terima kasih!